New rules: new game

“Changing attitudes towards climate change is not like selling a particular brand of soap – it’s like convincing someone to use soap in the first place”.

Soli Townsend begon daarmee haar presentatie: “Naked on the Arctic beach”, een presentatie over de communicatie strategie van klimaatverandering. Soli werkt voor haar eigen bedrijf “Futerra”, een marketingbedrijf dat zich compleet richt op de marketing rondom klimaatverandering. Zij vertelde ons dat mensen, wanneer het gaat om klimaatverandering, in te delen zijn in drie groepen: Settlers (familie gericht en kan/wil zelf niks veranderen), prospectors (status gericht) en pioneers (introvert, rationeel en toekomst gericht). Deze drie groepen zijn zo verschillend dat je je maar op één groep tegelijk kan richten. Zelf ben ik, denk ik, een mix tussen prospector en pioneer. Soli leerde ons hoe we onze boodschap over kunnen brengen en welke woorden je daarvoor wel of niet moet gebruiken.

Deze presentatie kwam op precies het juiste tijdstip. Diezelfde dag hadden ik en Evanne een interview voor de camera. We moesten hiervoor in de sneeuw voor een oud, ontzettend scheef staande, houten jagershutje gaan staan. Één keer blazen en hij leek om te vallen. Door de interviews die we moesten doen (Nederland, Canada en Japan alleen) hebben we ongeveer 2 uur stilgestaan in de kou, gelukkig was de gids zo aardig dat hij een grote kan warme chocolademelk had meegenomen. Op die manier konden we de kou doorkomen.
Omdat dit een van de laatste dagen is op de boot hadden we ook nog een leuke afsluiting. We hadden een barbecue met muziek op het achterdek! Lekker even tijd om te dansen en aan niks te denken. Waarschijnlijk zijn wel alle ijsberen in een straal van 4 km op dit moment naar ons toe aan het lopen door de barbecue geur.
Wat we ook nog eens te horen hebben gekregen is dat net bevestigd is dat we woensdag naar de kroonprinses, jaja kroonprinses van Noorwegen gaan, Mette Marit. Een probleem is wel dat we 1,5 uur ingepakt in wetsuits in Zodiac heen moeten varen en weer 1,5 uur terug. Je moet er wat voor over hebben…
Op dit moment word er geschreeuwd dat er belouga wales gespot zijn, ik verzin dit niet!!! Ik wil dus wel even naar boven rennen om ze te zien!!

Terug van het koude dek kan ik weer verder met schrijven. Het waren belouga’s maar niet meer dan een paar witte stipjes jammergenoeg.

Als laatste wil ik nog even kort iets proberen te zeggen over hoe wij, als ambassadeurs, deze reis persoonlijk ook ervaren. Ik ga proberen dit goed op te schrijven, maar ik weet niet of dit gaat lukken. Voor ons is deze reis meer geworden dan het redden van het klimaat namelijk. Veel mensen zijn zichzelf tegengekomen, waaronder ik. Na één uur gepraat te hebben met Marie-Jeanne, onze Nederlandse begeleidster van het Wereld Natuur Fonds, terwijl we aan land waren, bleek dat ik mezelf niet eens goed kende of in ieder geval bij bepaalde belangrijke dingen niet heb stil gestaan. De Noordpool doet blijkbaar echt iets met je, ook al had ik dat van tevoren echt niet verwacht. Ik hoop dat dit duidelijk genoeg is, zo niet dan hoor ik het graag! Dat was het voor vandaag! Doeegg!